echte communicatie

Fotograaf: Johanna Tallon

Heeft de dierengeneeskunde het sowieso altijd bij het rechte eind? Of weten onze paarden – wanneer ze freedom of speech krijgen – het misschien echt wel beter? Mijn ervaring is dat er zich wonderlijke zaken kunnen voltrekken indien we ervoor openstaan, indien we op hun wijsheid durven te vertrouwen.

Ben jij zo iemand die naar zijn/haar paard durft te luisteren?

Werkelijk luisteren, niet als in hij/zij ziet er vandaag een beetje pips uit ik zal het wat kalmer aan doen in het werk. Durf jij tegen de mainstream in te gaan? Zelfs als je daarmee tegen de haren van het gros van de paarden-liefhebbende populatie ingaat? Of zelfs tegen het advies van paardenprofessionelen als trainers, dierenartsen en andere paard-gerelateerde beroepen ingaat?

Een paard weet perfect wat best voor hem is.

Daar heeft hij echt geen alwetende mens of wetenschappelijke naslagwerken voor nodig. Wanneer een paard volledige vrijheid van keuze krijgt inzake trainingsmethodes, leefwijze, gezondheidstherapieën,… zal hij immers instinctief nooit iets kiezen dat mogelijk nadelig zou kunnen uitdraaien. Integendeel hij kiest steeds datgene wat voor hem best is. Zo zit een paard nu eenmaal in mekaar. Het zit hem in de genen om immer te kiezen wat gunstig is voor zijn overleven en voor dat van de soort. Indien wij, als mens de nederigheid en het geduld kunnen opbrengen om naar hen te luisteren, kunnen ze ons ontzettend waardevolle zaken bijbrengen over hunzelf, hun levenswijze, hun gezondheid,…

Mijn ervaring met ontworming

Zo ben ik er bijvoorbeeld stilaan naartoe gegroeid om gecontroleerd te ontwormen en niet meer volgens het alom aanvaarde (opgedrongen?) driemaandelijkse ontwormschema. Deze controle bestond aanvankelijk uit een individueel, periodiek mestonderzoek gelijkgesteld aan het klassieke ontwormbeleid. Tot de ervaring en onze paarden me leerden dat ook dit niet langer imperatief was. Vooreerst ging ik slechts schoorvoetend op hun verzoek om op hun eigen-wijsheid te vertrouwen in. Ik had dan ook al zo vaak de horrorverhalen van ernstige wormbesmetting bij paarden kunnen lezen en aanschouwen. Ze begrepen mijn terughoudendheid en besloten me tegemoet te komen in hun verhaal. Hoe meer ik in hun denkwijze meeging, hoe fantastischer hun verhaal werd.

The art of healing comes from nature, not from the physician. Therefore the physician must start from nature, with an open mind. – Paracelsus –

Telkens zich een wormbesmetting voordeed, werd ik er door het betreffende paard op een niet mis te verstane wijze – zij/hij dropte dan vlak langs me hun grote boodschap – op de hoogte gesteld. Wanneer ik dan, conform het protocol -meten is immers weten- ter bevestiging een mestonderzoek uitvoerde, tekende dit inderdaad positief. Zo werd me op een zachte manier duidelijk gemaakt dat de mestonderzoeken – hoewel ze hun nut wel gehad hadden – nu echt wel een verlies van mijn kostbare tijd waren. Vandaag de dag voer ik ze nog slechts zelden uit. Net voor de winter neem ik er nog eentje om zeker te zijn dat ze in het voorjaar niet te kampen krijgen met een ware wormexplosie. Indien nodig worden ze dan vervolgens ontwormd, niet met chemische pasta’s, die worden op aanvraag van onze jongste al even niet meer in hun lijven gepompt, maar met etherische oliën.

Verder vertrouw ik voor 200% op mijn paarden om me door te geven wat ze nodig hebben. Zij zijn mijn voelsprieten, mijn intuïtief kompas. Vaak zijn zij het die adviseren wat er gebeuren moet wanneer één van hen ziek is.

Fadista

Zoals bijvoorbeeld toen Fadista in het najaar gedurende enkele dagen extreem hoge koorts had en de intraveneuze medicatie van de dierenarts helemaal niet het gewenste effect gaf. Dino maakte me toen duidelijk dat ze nood had aan extra wilgentakken door er mee voor mijn neus te staan op en neer zwaaien.

Misty

Of Misty die me duidelijk maakt dat ze wel zeer veel deugd heeft van die ene emocon. Die ik voor haar uitzocht, door gretig naar het flesje te happen nog voor ik de druppeltjes kan klaarmaken. Terwijl ze de andere, waar ze tot de dag ervoor nog erg tuk op was en over een begeerlijk paardenkoekje uitgesmeerd ligt, compleet links laat liggen.

Dino

En Dino die, wanneer hij zich in al zijn onstuimigheid nog maar eens bezeerd heeft, me eerst geduldig zijn wonde laat verzorgen met de door hem goedgekeurde etherische oliën. Om me vervolgens te laten weten dat ik van nu voort de natuur zijn gang moet laten gaan door plots niet meer zo meegaand te zijn. Of die ene keer toen hij te kampen kreeg met een luchtweginfectie. Maar ik dacht dat hij aan koliek leed omdat hij al even niet meer gemest had, hij koorts had en zijn ademhaling nogal onrustig was. We liepen toen samen op en af de weide in de hoop zo zijn darmen opnieuw aan de praat te krijgen toen plots… “Khella!” riep ik op een zodanig euforische manier uit dat wijlen Archimedes er nog een puntje aan kon zuigen. Khella of akkerscherm is een etherische olie met een krachtige, krampstillende werking op de gladde spiercellen en dan in het bijzonder op die van de luchtwegen. Dino hinnikte zijn typische, lage macho-hinnik ter bevestiging.

Echte communicatie

We kunnen heel wat leren van onze paarden op voorwaarde dat we ervoor openstaan. Het enige wat we hiervoor nodig hebben, is een onderzoekende, opmerkzame geest en het geduld en de wil om te luisteren.

  • Echte communicatie is geen luid overschreeuwen van alles en iedereen.
  • Echte communicatie is ook niet altijd overduidelijk en voor de hand liggend.
  • Echte communicatie zit in de kleine dingetjes. Wat doet mijn paard anders dan voorheen, waarom doet hij dit, wat is er veranderd sinds…, hoe reageert hij als ik dit doe of dat geef,…?

Wens jij nog meer inspiratie en tips te ontvangen?

Abonneer je gratis op Paardentaal Magazine