Fotograaf: Y.S.M. Jansen

Dan blijkt de nieuwe aankoop, het object dat jouw verlangen zou gaan invullen, mankementen te hebben. Bijvoorbeeld lichamelijk omdat het een versleten rug blijkt te hebben. Of misschien is het psychisch; jouw paard heeft duidelijk andere interesses dan samen met jou op buitenrit te gaan. Of misschien blijkt het paard toch niet zo bom-proef te zijn als bij de vorige eigenaar. Inmiddels kan ik er een boek over schrijven. Over mezelf, maar ook over mensen bij wie ik kom om les te geven.

Hoe ga je om met die teleurstelling? Ga je alsnog je paard dwingen aan jouw verwachtingen te voldoen? Of ga je zelf ‘bakzeil’ halen? Je verwachtingen bijstellen? Ik zie dat als het managen van je eigen verwachtingen. Dat vraagt van jou een offer, om je eigen wensen op een laag pitje te zetten ten dienste van jouw paard.

En hoe zou het voor het paard zijn, vraag ik me iedere keer af? Hoe zou dat voelen als iemand zijn of haar verwachtingen over jouw prestaties zo hoog gespannen zijn? Hoe zou het zijn als je niet meer wordt gezien als subject (waarbij je een actief onderdeel bent van een relatie, je bent als het ware deelnemer), maar als object (datgene waarop de mens in zijn handelen is gericht, dus een ding).

Misschien vind je bovenstaande overtrokken. Maar verplaats je jezelf eens in een soortgelijke situatie waarin je van subject verwordt tot object. Bijvoorbeeld; jij als kind van je ouders. Zij hebben nooit de gelegenheid gehad om te leren of om het maatschappelijk ver te schoppen. Jij leert relatief makkelijk en doorloopt de scholen die zij ook wel hadden willen doorlopen. Daarna zijn de verwachtingen hoog gespannen. Gaat ons kind waarmaken wat ons niet is gelukt? Is het als kind dan nog mogelijk om een subject te blijven waarbij jij bepaalt wat er met jou gebeurt? Of ga je de verwachtingen van jouw ouders invullen en word je (op dat deel) object? Hoe voel jij je daar bij?

Terug naar het paard; ben jij als eigenaar in staat om jouw verwachtingen onder de loep te nemen en het paard de mogelijkheid te geven om paard te zijn en vanuit zijn eigenheid met jou te gaan samenwerken? Niet omdat jij dat wilt, maar omdat hij of zij het fijn vindt.

Ben jij in staat om jouw paard van object een subject te laten worden?