Het is heel menselijk om bij het vaststellen van een probleem de symptomen van het probleem trachten aan te pakken. We hebben allemaal wel eens gevoeld dat ons paard niet vooruit te krijgen leek of dat hij/zij altijd op één bepaalde schouder lijkt te vallen wanneer we een volte maken.
Wat zeer veel mensen dan in eerste instantie doen is proberen die uiting van het probleem op te lossen. Ze gaan bv. bij een paard dat niet vooruit wil extra aansporing gebruiken onder de vorm van een zweep/sporen. Of ze gaan bijzetteugels gebruiken om hun paard te doen “nageven”. Dit is echter het symptoom van een probleem wat je aanpakt, niet de eigenlijke oorzaak. Net zoals je medicatie neemt voor je maagprobleem, wat tijdelijke verlossing geeft, maar de eigenlijke oorzaak, bv. stress, niet aanpakt. Dit gaat tijdelijk goed gaan maar gaat steeds verergeren.
Zolang je een oorzaak niet aanpakt, verdwijnt je probleem niet.
Hoe komt het namelijk dat je paard niet vooruit wil of dat hij/zij niet nageeft? Een pasklaar antwoord is daar natuurlijk niet op, want er kunnen vele oorzaken zijn zoals voeding, verkeerde training, ziekte etc. Maar ik kom toch vaak tot de vaststelling dat een oorzaak van een probleem vaak bij de eigenaar ligt of beter gezegd dat de oplossing in de handen van de eigenaar ligt.
Zo was er eens de vraag om een paard te behandelen met guasha waarvan de eigenares dacht dat hij stijve spieren had of ergens een blokkade had zitten in zijn spieren. Zij dacht dit doordat haar paard steeds naar links leek te vallen en zeer stijf was naar rechts. Toen we het paard begonnen te voelen en behandelen voelde ik inderdaad wel wat stijvere spieren langs de linkerzijde maar dit is niet altijd abnormaal daar paarden, net zoals mensen, een voorkeur hebben voor een bepaald been altijd eerst te zetten en ze dus minder soepele spieren ontwikkelen langs één zijde.
Ik kon me niet inbeelden dat enkel deze stijvere spieren de oorzaak konden zijn maar dat ze slechts een symptoom waren. Ik vroeg aan de eigenares of zij zelf last had van haar lichaam. Wat bleek, ze had inderdaad last van haar rechter schouder! Toen ik haar vroeg om even op haar paard te gaan zitten en rond te stappen was het heel duidelijk zichtbaar. Doordat zij pijn had in haar rechterschouder trachtte ze de pijn weg te drukken en begon ze meer gewicht op haar linkerzijde te zetten. Ze ging als het ware een beetje hangen naar links. Hierdoor viel haar paard natuurlijk nog meer uit balans en werden de spieren veel stijver omdat hij de onbalans van zijn amazone moest opvangen.
We hebben dan ook afgesproken om eerst haar schouderprobleem te behandelen met guasha en dan nog eens te kijken om haar paard te behandelen en trainingsgericht zijn scheefheid aan te pakken. Ze hebben samen nog een weg af te leggen, zoals iedereen, maar het is al een veel betere harmonie waarbij zij zich ook veel bewuster geworden is van haar eigen lichaam.
Dit verhaal had ik nu even goed over mezelf kunnen schrijven, want zo is jaren geleden mijn interesse in guasha begonnen. Ik had zelf ook al jaren een schouderprobleem waar niemand mij mee kon helpen tot mijn lesgeefster zei dat ik steeds naar links ging hangen en mijn paard hinderde. Zij heeft mij dan behandeld en na een 2-tal keer was ik ervan verlost.
