paard-sneeuw

Als sneeuwpret verandert in een gevaarlijke ijsbaan

Sneeuw is nog zo fijn … als je zelf niet de baan op hoeft. Ook voor onze paarden is het nodig om alert te zijn dat de ondergrond veilig blijft. In de winter is het altijd opletten als het begint te dooien, de sneeuw smelt en het ’s nachts terug vriest. Plassen worden dan gevaarlijk glad voor de paarden. Wanneer paarden vaak hetzelfde pad nemen in hun weide of paddock verandert sneeuw in ijs. Hier en daar een stukje ijs is niet erg, maar wel als ze zich met hun 4 hoeven op het ijs begeven.

Bevroren ondergrond

Paarden die 24 op 24 uur buiten leven passen zich gemakkelijk aan aan een bevroren ondergrond. Ze voelen en weten wat kan en waar ze voorzichtig moeten zijn. Als het regent op een bevroren ondergrond dien je extra aandacht te vestigen aan de veiligheid van je paard wanneer er vorst bijkomt. Doordat het water niet weg kan, worden plassen al snel groot en kunnen ze veranderen in een ijsbaan. Hierdoor kan het gevaarlijk glad worden voor paardenhoeven.

Houd hier rekening mee en check de ondergrond regelmatig.

 

Tip bij sneeuw

Wat ik steeds doe als het gesneeuwd heeft, is 1 of meerdere gedeeltes van de paarden hun paddock afsluiten. Ik neem hiervoor een stuk vlak aan de stallen, als de andere stukken te gevaarlijk worden, kunnen de paarden nog steeds schuilen in de stallen én naar buiten. Doordat onze paarden door de sneeuw stappen en soms ook wel crossen krijg je snel een papje.

Sneeuw die nog niet bewandeld is, is het veiligst als het gaat regenen en daarna vriezen. Het meest bewandelde stuk verandert bij ons bij zulke weersomstandigheden in een grote ijspiste en dan wordt het gevaarlijk glad voor de paarden. En o ja, de paarden wagen zich hier ook op bevroren plassen. Ze zakken door het ijs, maar het gebeurt ook dat ze uitglijden.

Op zulke momenten sluit ik het gevaarlijke stuk af en laat ik ze op een ander gedeelte dat grenst aan de stallen. Zo hoeven ze niet op stal te staan tot het gedooid heeft en de bevroren plassen verdwenen zijn.

Hoe pak jij het aan om jouw paard veiligheid te bieden én toch rekening te houden met hun behoefte aan beweging?