Fotograaf: Gilles Dutrieux

Je eigen centrum vinden als mens, is eigenlijk niet zo moeilijk. Er zijn drie gebieden om bewust van te worden en dan los te laten: je gewaarwordingen, je gedachten en je gevoelens. Met de aandacht naar “binnen” te richten (identificatie met gedachten, gevoelens, lichaam) en weer los te laten (desidentificatie), komt er ruimte voor “buiten”: de vogels, de wind in de bomen, de geur in de lucht, de auto’s op de weg, paarden aan het kauwen, hun zwiepende staarten, hun gesnurk, hun hoeven op de grond, het gras onder je voeten… De omgeving kan nu binnenkomen. Je kan zitten, staan of liggen, en je (zintuiglijk) met je omgeving één voelen.

Zo open, ontspannen en vernieuwd, zou je altijd bij je paard moeten kunnen aanwezig zijn. In elkaars ruimte en in harmonie, verbonden, vredig. Jij kan hem dan in zijn wereld ont-moeten (=niet-moeten). In deze stille ruimte wordt een natuurlijke taal geboren, is er natuurlijke communicatie, is er een natuurlijke relatie en groeit er een natuurlijke band tussen jou en je paard. Je kan er op een zachte manier empathie en respect leren ontwikkelen, d.w.z. “grenzen”, “gedachten” leren aan-voelen, en dus leren “kennen”. Dit is het mooie van stil-zijn met paarden.

Mensen noemen het vaak “mindfulness”, kijken naar je gedachten, je gevoelens, je gewaarwordingen in je lichaam. Door te observeren en je niet meer te identificeren met wat zich aandient, verandert je bewustzijn, en kom je in het NU terecht. Met mindfulness kan je leren ontspannen. Wat er ook gebeurt, je blijft in je centrum. Als je paard dan bij jou is, is er rust en acceptatie, en niets kan die rust verstoren. Er is harmonie. Je identificeert je niet meer met de emoties van jezelf of van je paard. Je oordeelt niet meer. Je paard hoeft niet meer anders te zijn.

Paarden zijn rustige dieren maar toch hoor je mensen vaak zeggen dat ze een “heel gevoelig” paard hebben. Het gevoelig gedrag van het paard irriteert hen, ze worden boos omdat het paard niet lijkt te willen luisteren. Ze denken dat het paard voor de spanning zorgt, maar zijn er zich niet van bewust dat ze het vaak zelf zijn. … Toegegeven, het is niet altijd zo, en soms is er een ander ernstig probleem, maar het is nuttig jezelf altijd de vraag te stellen of het ongewenst gedrag van je paard met jou te maken heeft. Want meestal is dat het geval. Het mooie is dat op het moment dat je die vraag stelt, de negatieve energiestroom naar je paard stopt, en je paard onmiddellijk weer rustig wordt! Straal jij rust en harmonie uit, dan krijg je dat ook terug, maar straal je spanning en conflict uit, dan krijg je dat ook terug. Verbinding en “spiegel” zijn, heel simpel.

Het is zo basic dat men het wel eens vergeet, maar paarden hebben je acceptatie, empathie en vertrouwen nodig voor hun welzijn, gezondheid en harmonie. Elk paard heeft rust nodig, in de betekenis van: acceptatie, empathie en vertrouwen. Van jou. Heel veel mensen met een hart voor paarden botsen hierover tegen onbegrip vanuit hun omgeving. Dat is erg jammer en ook niet correct. Mensen kunnen wel denken dat paarden geen emotionele behoeften hebben, maar dat is niet juist. Jij die je paard kent, kan het beste aanvoelen en dus “weten” wat je paard nodig heeft.

Samengevat: 10 tips om met je paard in harmonie te zijn 

  1. Laat je paard zijn wie hij is.
  2. Accepteer je paard en de eigenheid van je paard.
  3. Wees open voor de communicaties van je paard.
  4. Laat je zorgen los en heb vertrouwen in je paard.
  5. Let op de energiestromen tussen jou en je paard.
  6. Leer kijken naar je eigen aandeel als er iets misloopt.
  7. Erken je eigen emoties. Je emoties mogen er zijn, richt ze alleen niet op je paard maar leer ervan.
  8. Leer kijken naar wat je paard je te zeggen heeft, durf in die spiegel te kijken en leer je innerlijke demonen (kwaadheid, frustratie,…) te temmen.
  9. Let op subtiele en spontane “veranderingen” van je energie (body-mind-spirit).
  10. “Keep your own ego out of it.” Het draait niet om jou(w succes of falen), ook niet om je paard, maar om het contact tussen jullie, om de relatie, om samen iets nieuws creëren (1+1=3). Geef jezelf de ruimte en de tijd om samen met je paard te leren en te groeien.

“Presence is a state, not a verb. It’s subjective, personal, internal. It’s in the moment. We experience ourselves as connected to others, to ourselves, to our environment and circumstances. Presence brings us direct experience of a larger truth. This might mean seeing clearly and directly who we are, who another person is, how we fit into the bigger picture, what the situation really is, what is possible for us, or what choices are available to us.” Doug Silsbee