Fotograaf: Rik Janssens

Een veulen hebben is toch wel iets speciaal. Je kan al een band opbouwen met het dier van in het begin van zijn/haar leven en je kent het beestje door en door en dat is wederzijds. Normaal is het gebruikelijk in de paardenwereld dat je een veulen ofwel alleen laat opgroeien zonder er veel naar om te kijken tot het beestje 3 jaar is en dan plots alles moet kennen ofwel gaan ze naar de opfok waar ze dan wel in kudde staan maar uiteindelijk ook niet veel aangeleerd krijgen van menselijke handelingen.

Er is zoveel wat je kan doen met je jonge paard.

Toen Iandor net bij mij kwam was hij 7 maanden oud. Ik heb hem in een gemengde kudde gezet met ook veel oudere paarden omdat dat toch wel het beste is voor de opvoeding. Hij kon ook wel spelen met leeftijdsgenoten.

De eerste weken hebben we vooral elkaar leren kennen door borstelen en wat samen zijn. Hierna ben ik met hem beginnen wandelen aan de hand. Zowel alleen als met andere veulens of volwassen paarden erbij, op straat en in de bossen. Natuurlijk is dit in het begin spannend voor een jong paard. Een auto kennen ze niet en ook een brievenbus of verkeersbord kunnen er voor hen bedreigend uitzien. Door dit samen met een ervaren paard te doen gaan ze al snel wat zelfvertrouwen kweken. Op termijn kan je dan alleen met je veulen wandelingen maken wat enorm goed is voor het vertrouwen in elkaar en de connectie. De kunst is om altijd zelf rustig te blijven in alle omstandigheden.

Ook in de piste kan je aan de slag met allerlei vreemde voorwerpen zoals een zeil, vlaggen, ballonnen, kegels, paraplu’s etc. Eerst alles op de grond laten liggen en later opbouwen naar boven het hoofd van het paard en zelfs aanrakingen. Alles wat je kan tegenkomen buiten kan je gebruiken. Zet bijvoorbeeld eens muziek op of laat ze kennis maken met een (blaffende) hond. Je moet altijd wel letten op de veiligheid zowel van je paard maar ook van jezelf. Paarden blijven vluchtdieren die instinctief kunnen reageren.

Na dit 2 jaar gedaan te hebben ben ik stilletjes aan begonnen met gymnastiserende grondwerk oefeningen zoals een mooie ontspanning, lengtebuiging enzoverder. Ook af en toe een barebackpad op en af zijn rug tot wel 100 keer zodat hij er uiteindelijk gewoon aan was. Dan al eens aansingelen maar altijd met geduld en respect en goed blijven kijken en voelen dat het in ontspanning kan gebeuren.

Ik kon tegen dat Iandor de leeftijd van 5,5 jaar had bereikt al redelijk veel op de grond. Hij had al geleerd om zijn spieren correct te gebruiken, om een achterbeen te hebben dat draagt ipv stuwt. Hij kon dressuurmatige oefeningen al aan de hand vooraleer er ooit iemand mee gereden had waardoor hij al vrij sterk bespierd was.

Toen de moment kwam dat ik de eerste keer op zijn rug ging zitten, was dit in volledige ontspanning en alsof hij het al jaren niet anders gewoon was. Geen bokken of steigeren, geen paniek maar gewoon rust.

Wanneer mensen mij vragen waarom ik zo lang gewacht heb spreekt dit verhaal al voor zichzelf. Omdat mijn paard het verdient om eerst sterk te worden en niet in angst en dwang opgeleerd te worden met een lichaam dat er helemaal niet klaar voor is.

Als je weet dat de wervelkolom van een paard bestaat uit 32 wervels, zonder de staartbeentjes. Tijdens de groeiperiode worden botten langer, breder en sterker. Bij een niet-volgroeid paard bestaat een bot uit een aantal groeischijven. Deze groeischijven bestaan uit kraakbeen dat nog niet is verbeend (dus nog niet hard geworden is). Een bot kan sterker worden doordat er in de groeischijf nieuw bot wordt gevormd. Niet verbeend kraakbeen is veel minder sterk dan bot! Pas als het paard lichamelijk volwassen is zijn al de groeischijven verbeend en is de wervelkolom “gesloten”. Als dit kraakbeen in de tussentijd beschadigd geraakt door te vroege of onjuiste belasting, kan er permanente schade worden toegebracht!

Zoals je op de prent kan zien zijn alle groeischijven pas gesloten op de gemiddelde leeftijd van 6 jaar.

Is het dan zo een goed idee om al te beginnen rijden op 3 jaar?

Heb geduld en je krijgt er zoveel voor in de plaats!