Fotograaf: Maaike van Klooster
Na een paardrij-carrière van zo’n 16 jaar, besloot ik dat ik niet zo nodig meer hoefde te rijden. De laatste jaren reed ik alleen nog op Edelweis en zij was dik 27 jaar toen we ons laatste ritje maakten, waarbij ze kreupel werd. Diverse onderzoeken en slapeloze nachten verder, konden we helaas de oorzaak niet achterhalen. De enige remedie die we hadden was pijnstilling en de wetenschap dat Edelweis een mooi leven had gehad. Zolang ze nog wilde, mocht ze nog bij ons blijven en als het zover was, mocht ze zelf aangeven dat ze niet meer wilde. Toen die dag kwam, bleef Noor alleen achter en moest ik op zoek naar een nieuw maatje voor haar.
Smoesjes
Het zou logisch geweest zijn om weer een rijpony te kopen, maar als ik heel eerlijk was zag ik het niet zo zitten om opnieuw op een paard te moeten stappen. Ik ben nooit zo’n held geweest met paardrijden, maar ondanks mijn angst ging ik er toch steeds weer op. Ik kon me namelijk geen leven zonder paarden voorstellen en bij paarden hoorde paardrijden, zo simpel was het. Maar als ik op zoek ging naar een Shetlandpony, dan paste ik er niet op en had ik geen smoesjes nodig om met m’n beide benen op de grond te blijven. Zo gezegd, zo gedaan; ongeveer een maand later was ik de trotse eigenaresse van mijn tweede Shetlander: Kees.
Iets meer dan een jaar later ging ik verhuizen en Noor ging met me mee. Kees bleef alleen achter, dus ook daar moest ik weer een maatje voor zoeken. Inmiddels hoefde ik daar niet meer over na te denken, ook dat moest weer een Shetlander worden en zo kwam Sjaak de kudde versterken.
Meer dan genoeg mogelijkheden
Ik krijg regelmatig de vraag wat ik nou eigenlijk doe met mijn pony’s, “want je kunt er toch niet op rijden?”. Dat is inderdaad waar, maar verder zijn het gewoon paarden en daar kun je veel meer mee doen dan er alleen maar op rijden. Grondwerk, werken aan de hand en de lange teugel, wandelen, fietsen, aangespannen rijden, de mogelijkheden zijn eindeloos. Vaak kom ik dan ook tijd te kort om alles wat ik wil met de pony’s te doen.
Veel mensen denken dat Shetlandpony’s eigenwijs, vals en lui zijn. Uit ervaring kan ik zeggen dat de meeste Shetlanders een behoorlijk karaktertje hebben, maar je kunt ze zeker niet allemaal over één kam scheren. Mijn pony’s zijn zo verschillend van karakter, dat ik niet kan zeggen wat nu een écht Shetten-karakter is. Wat ik wel kan zeggen is dat het alle drie op hun eigen manier hele leuke pony’s zijn, waarvan ik heel erg veel geleerd heb en hopelijk nog veel van mag leren. Eén ding is zeker, het is helemaal niet erg om pony’s te houden zonder er op te kunnen rijden!
Fotograaf: Maaike van Klooster
